عفونت کلیه چیست؟

عفونت کلیه (پیلونفریت) نوعی عفونت مجاری ادراری (UTI) است که به طور کلی از مجرای ادرار یا مثانه شروع شده و به یک یا هر دو کلیه منتقل میشود.عفونت کلیه نیاز به مراقبتهای سریع پزشکی دارد. اگر این عفونت به درستی درمان نشود، میتواند به کلیههای ما آسیب برساند یا در اثر آن، باکتری به جریان خونمان سرایت کرده و باعث ایجاد عفونتی شود که زندگی ما را تهدید کند.درمان عفونت کلیه که معمولاً شامل آنتی بیوتیک است، ممکن است به بستری شدن در بیمارستان نیاز داشته باشد.

نشانه ها و علائم عفونت کلیه

علائم و نشانههای عفونت کلیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• درد پشت، پهلو یا کشاله ران
• درد شکم
• تکرر ادرار
• اجبار شدید و مداوم برای دفع ادرار
• احساس سوزش یا درد هنگام دفع ادرار
• تهوع و استفراغ
• چرک یا خون در ادرار (هماچوری(
• ادراری که بوی بد دارد یا شفاف نیست.

علت عفونت کلیه

باکتریهایی که از طریق مجرای ادرار وارد دستگاه ادراری ما میشوند، میتوانند تکثیر یافته و به کلیهها برسند. این موضوع، شایعترین علت عفونت کلیه است.باکتریهای ناشی از عفونت در جای دیگر بدن ما نیز ممکن است از طریق جریان خون به کلیهها منتقل شوند. اگرچه ابتلا به عفونت کلیه از این طریق غیرمعمول است، اما به عنوان مثال اگر یک مفصل یا دریچه قلب مصنوعی داشته باشیم که دچار عفونت شده باشد، ممکن است این عفونت به عفونت کلیه منجر شود. عفونت کلیه به ندرت پس از جراحی کلیه به وجود میآید.

عوارض عفونت کلیه

در صورت عدم درمان، عفونت کلیه میتواند به عوارض بالقوه جدی منجر شود، مانند:

• اسکار کلیه: این مساله میتواند به بیماری مزمن کلیه، فشار خون بالا و نارسایی کلیه منجر شود.
• مسمومیت خون (سپتی سمی) : کلیههای ما مواد زائد خون را فیلتر میکنند و خون فیلترشده را به بقیه بدن برمیگردانند. ابتلا به عفونت کلیه میتواند باعث پخش شدن باکتری در جریان خون ما شود.
• عوارض بارداری: خطر زایمان نوزادان کموزن در زنانی که در دوران بارداری به عفونت کلیه مبتلا میشوند، بیشتر است.

اقدامات درمانی مناسب برای عفونت کلیه

اقدامات درمانی برای عفونت کلیه شامل اقدامات دارویی به صورت سرپایی یا بستری در بیمارستان و اقدامات جراحی است

داروهای مناسب برای عفونت کلیه

آنتیبیوتیکها اولین خط در درمان عفونتهای کلیهاند. اینکه چه داروهایی را برای چه مدت استفاده کنیم، به وضعیت بیماری و باکتریهای موجود در ادرارمان بستگی دارد.معمولاً علائم و نشانههای عفونت کلیه طی چند روز پس از درمان برطرف میشوند، اما ممکن است لازم باشد آنتیبیوتیکها را به مدت یک هفته یا بیشتر ادامه دهیم. لازم است تمامی آنتیبیوتیکهای تجویزشده توسط پزشک را حتی پس از بهبودی علائم مصرف کنیم.برای اطمینان از برطرف شدن عفونت، پزشک ممکن است کشت ادرار را تکرار کند. اگر عفونت هنوز وجود داشته باشد، باید دوره دیگری آنتی بیوتیک مصرف کنیم.

بستری شدن در بیمارستان برای عفونتهای شدید کلیه

اگر عفونت کلیه ما شدید باشد، ممکن است پزشک ما را در بیمارستان بستری کند. درمان ممکن است شامل آنتیبیوتیکها و مایعاتی باشد که از طریق وریدی (به صورت داخل وریدی) در بازو دریافت میکنیم. مدت زمان اقامت ما در بیمارستان بستگی به شدت وضعیتمان دارد

درمان عفونتهای مکرر کلیه

یک مشکل پزشکی زمینهای مانند ناهنجاریهای مادرزادی دستگاه ادراری میتواند باعث عفونتهای مکرر کلیه شود. در این صورت ممکن است برای بررسی و ارزیابی به یک متخصص کلیه (نفرولوژیست) یا جراح کلیه (اورولوژیست) معرفی شویم. برای ترمیم ناهنجاری ساختاری ممکن است به جراحی دستگاه ادراری نیاز داشته باشیم.

پیشگیری و جلوگیری از عفونت کلیه

با انجام اقدامات پیشگیریکننده از عفونت ادراری میتوانیم خطر ابتلا به عفونت کلیه را کاهش دهیم. خانمها به ویژه میتوانند خطر ابتلا به عفونت ادراری را از روشهای زیر کاهش دهند:

• نوشیدن مایعات، مخصوصاً آب: مایعات میتوانند هنگام دفع ادرار باعث دفع باکتریها از بدن شوند.
• ادرار کردن به محض نیاز: در هنگام تمایل به دفع ادرار از تأخیر در ادرار خودداری کنیم.
• تخلیه مثانه بعد از مقاربت: ادرار در کوتاهترین زمان پس از مقاربت به پاک شدن باکتریها از مجاری ادرار کمک میکند و خطر ابتلا به عفونت را کاهش میدهد.
• شستوشوی خود بعد از ادرار: شستوشو پس از ادرار کردن و بعد از دفع مدفوع از انتشار باکتریها به مجرای ادرار جلوگیری میکند.
• عدم استفاده از محصولات زنانه در ناحیه تناسلی: استفاده از محصولاتی مانند اسپریهای خوشبوکننده در ناحیه تناسلی میتواند باعث بروز عفونت کلیه شود.